krzywej płaskiej
Encyklopedia PWN
grecki matematyk, fizyk i inżynier, odkrywca i wynalazca.
armata
działo o stosunkowo długiej lufie (40–75 kalibrów), mogące szybko oddawać kolejno po sobie następujące strzały, charakteryzujące się tym, że wystrzeliwane z niego pociski poruszają się po torach (krzywych) płaskich, mają dużą prędkość początkową (700–2000 m/s) i dużą donośność (w zależności od kalibru od kilku do ponad 40 km);
[łac., ‘uzbrojona’],
mat. krzywa płaska, jaką zakreśla punkt okręgu o promieniu r toczącego się bez poślizgu po wewn. stronie okręgu o promieniu R czterokrotnie większym;
cykloida
mat. krzywa płaska zakreślana przez ustalony punkt M okręgu o promieniu r toczącego się bez poślizgu po prostej;
[gr. kykloidḗs ‘mający kształt koła’],
elipsa
mat. krzywa płaska składająca się z tych punktów M płaszczyzny, dla których suma odległości od 2 ustalonych punktów F1 i F2 (ogniska elipsy) jest stała i równa 2a: F1M + F2M = 2a (przy czym 2a > F1F2).
[gr. élleipsis ‘mniej’, ‘niedomiar’],
epicykloida
mat. krzywa płaska będąca torem ustalonego punktu należącego do okręgu, który toczy się bez poślizgu po zewnętrznej stronie innego okręgu o promieniu R;
[gr.],
